เม็สเซอร์ชมิท เบเอ็ฟ 109 (เยอรมัน: Messerschmitt Bf 109) เป็นเครื่องบินขับไล่ของเยอรมันในสมัยสงครามโลกครั้งที่สอง ซึ่งระหว่างนั้นเป็นสันหลังของกองกำลังเครื่องบินขับไล่ของลุฟท์วัฟเฟอ[2] เบเอ็ฟ109 ได้แสดงให้เห็นเป็นครั้งแรกในการปฏิบัติภารกิจในช่วงสงครามกลางเมืองสเปน ปี ค.ศ. 1937 และยังคงอยู่ในประจำการในช่วงอยู่ในช่วงเริ่มยุคเจ็ตเมื่อสงครามโลกครั้งที่สองยุติในปี ค.ศ. 1945[3] มันเป็นหนึ่งในเครื่องบินขับไล่ที่ล้ำหน้ามากที่สุดในยุคสมัยนั้น รวมถึงคุณสมบัติต่างๆ เช่น การก่อสร้างตัวถังแบบไร้โครง(Monocoque)ด้วยเหล็กทั้งหมด หลังคาปิด และฐานพับเก็บล้อลงจอด มันได้ขับเคลื่อนด้วยของเหลวระบายความร้อน เครื่องยนต์ของเครื่องบิน V12-กลับด้าน[4] ตั้งแต่ปลายปี ค.ศ. 1941 เบเอ็ฟ109 ได้รับการเสริมอย่างต่อเนื่องโดยฟ็อคเคอ-วุล์ฟ เอ็ฟเว 190 มันได้ถูกเรียกโดยทั่วไปว่า เม 109 บ่อยมากที่สุดโดยนักบินฝ่ายสัมพันธมิตรและแม้กระทั่งท่ามกลางเสืออากาศเยอรมันของพวกเขาเอง แม้ว่านี่จะไม่ใช่ชื่ออย่างเป็นทางการของเยอรมัน.[5]เบเอ็ฟ 109 ถูกออกแบบโดย วิลลี เม็สเซอร์ชมิท และโรแบร์ท ลุสเซอร์ ที่ทำงานในการอากาศยานบาวาเรีย (Bayerische Flugzeugwerke) ในช่วงต้นปลายปี ค.ศ. 1930[6] ในขณะที่ 109 ได้ถูกเข้าใจว่าเป็นเครื่องบินสกัดกั้น รุ่นต่อมาก็ได้รับการพัฒนาเพื่อตอบสนองภารกิจหลายอย่าง เช่น เครื่องบินทิ้งระเบิดคุ้มกัน เครื่องบินขับไล่-ทิ้งระเบิด เครื่องบินขับไล่กลางวัน กลางคืน และสภาพอากาศทุกชนิด เครื่องบินโจมตีภาคพื้นดินและเครื่องบินลาดตระเวน มันได้ถูกส่งมอบและปฏิบัติการโดยหลายรัฐในช่วงสงครามโลกครั้งที่สองและได้ประจำการอยู่ในหลายประเทศเป็นเวลาหลายปีหลังสงคราม เบเอ็ฟ109 เป็นเครื่องบินที่มีการผลิตที่มากที่สุดในประวัติศาสตร์ ด้วยจำนวนทั้งหมด 33,984 ลำที่ถูกผลิตขึ้นนับตั้งแต่ปี ค.ศ. 1936 ถึง เมษายน ค.ศ. 1945[1][3]